zondag 19 augustus 2012

Gaasterland en de Weerribben

Tropische temperaturen konden ons er niet van weerhouden om te gaan fietsen. We kozen voor een route in de omgeving van water: het IJsselmeer en andere meren.

Zaterdag trokken we richting Balk. We maakten gelijk al kennis met de geneugten van het vertoeven in Friesland: geopende bruggen die voor lange files zorgen.







Op zeker moment zagen we een hele rij paardenzadels op de dijk liggen en onze nieuwsgierigheid werd dusdanig geprikkeld dat we de fiets even stalden en een kijkje gingen nemen.
Een groep paarden mocht een bad nemen in het IJsselmeer. Prachtig gezicht. Maar er was 1 paard, dat ze met geen mogelijkheid het water in konden krijgen. Wat ze ook probeerden, het paard had kennelijk watervrees en bleef stokstijf stilstaan als hij vlakbij het water kwam. Ook natspetteren was geen succes. Maar de anderen genoten van de zwempartij.




Paard met watervrees




We wisten niet dat het zo leuk was om in Friesland te fietsen. Gaasterland is prachtig!
Hier nog wat plaatjes van een meer, de Morre




De volgende dag kozen we opnieuw koers naar Friesland, starten in Scheerwolde.
Moeder (of was het vader?) zwaan kwam al blazend op ons af om haar jongen te beschermen.


Bij het picknick bankje in de zon was het mij te heet, dus dan maar op het kleed (met dank aan Sedunja, die het heeft gemaakt!) Maar daar werden we opgevreten door vervelend plakvliegen steekvliegen en muggen. Dus maar snel de koffie achterover slaan en weer verder fietsen.


Gauw even een foto maken, voordat het plaatsnaambord weer wordt gestolen.


Het leek wel of er een negatief fietsadvies was afgegeven: we kwamen maar bar weinig fietsers tegen, vandaag (zondag) in de Weerribben.
Buitentemperatuur 33 graden, als je fietst vang je tenminste nog wat wind.

woensdag 15 augustus 2012

Hattemer heide en omstreken

De weersvoorspelling voor deze augustusweek nodigt uit om het stalen ros achterop de auto te hijsen en op mooie plekjes in Nederland rond te karren.


Lucas tour!!!


De heide bloeit, dus kozen we koers richting Hattem. Laat nou precies een herder met een regiment schapen ons pad kruisen!
Altijd weer idyllisch, een herder met schapen op de grote stille heide.
Ik vroeg hem of hij een herder was of een huurling. Kennelijk kende hij deze uitdrukking, want hij antwoordde zonder aarzelen: "nee, ik ben een herder." En ook op de vraag of hij z'n leven zou inzetten voor een van de schapen, zei hij: "... eh, ik denk het wel." Een echte herder dus!







Jonge herder, geflankeerd door twee honden