Onderweg zagen we al dat er overal veel water stond langs de grote rivieren, hetgeen ons tot de conclusie leidde, dat de Waal Lek moest zijn... zij het met een kleine letter!
Aan het begin van de middag kwamen we aan in Maarheeze, waar het overstapstation is. Wim en Anny gingen vanaf daar verder in een andere bus. Komisch, na 5 uur onderweg te zijn, waren we nog steeds in Nederland...Om 13.30 uur, toen we in de juiste bus zaten, hadden we het idee dat de reis pas echt was begonnen, óp naar Spanje, aan de Costa Dorado.
Het was bewolkt, fijn weer om te reizen. Na een lange, lange zit, via Belgie, Luxemburg en Frankrijk uiteraard met de nodige stops onderweg, kwamen we aan in Salou. Ons hotel was voorin Salou, dus we mochten als eerste uit de bus. En daar stonden we om 7.45 's ochtends op de stoep.
We mochten de koffers alvast in het hotel achterlaten, maar we konden pas vanaf 13 uur in de kamer/appartement. Het was een prachtige dag, dus we zijn gelijk maar aan de wandel gegaan, langs het strand van Salou, via Cap Salou naar La Pineda. Na zo'n lange zit is het heerlijk om een wandeling te maken, en dan vergeet je ook wel weer dat je eigenlijk gaar en moe bent van de reis.
 |
Cap Salou 
La Pineda
Het was een flinke tippel, en we hadden niet geheel in de smiezen waar op de oriëntatiekaart we precies ons bevonden. Het begon ook al aardig warm te worden, en de korte nachtrust liet zich ook gelden. Maar een koppie cappuccino en een heerlijke lunch gaven weer wat energie voor de terugreis. We mochten inmiddels ook op de kamer, dus konden we ons heerlijk opfrissen. We hadden een eenvoudig appartement in California Aparthotel. Ideaal voor twee personen, en een balkon van heb-ik-jou-daar. We zeiden al, dat we in het vervolg daar maar onze verjaardag zouden vieren, dan kunnen we de broers en zussen van beide kanten tegelijk ontvangen (de kids en kleinkinderen wonen toch te ver weg...)
De maaltijden in het hotel waren prima in orde, zowel het ontbijt als het diner. Veel keus, altijd voldoende, alleen wat later dan we gewend zijn in Nederland: vanaf 19:30 uur. Maar ook daar wen je wel aan. En niet te vergeten een heerlijk toetjesbuffet...
 |
Aan de haven
Het leek net of het groene poppetje aan het springen was, zo komisch.
Dat groene verkeerslicht vond ik zo komisch, het beweegt en dan lijkt het net of het poppetje springt.
Even voelen hoe koud het water is
 |
| De ronde den in Cambrils |
Cambrils, een gezellig vissersstadje, was ons goed bevallen. Daar wilden we nog wel weer naar toe, alleen nu met de fiets. We hadden gezien dat het fietspad nog verder ging en dat wilden we natuurlijk ook verkennen. Langs allerlei mooie stranden en baaien voerde het fietspad nog een heel eind verder. Het stopte bij een grote weg, waarvan we betwijfelden of we daar wel met de fiets mochten komen. Dus toen maar weer terug naar Salou en de andere kant op fietsen, naar La Pineda. Ook daar zover het fietspad reikte gefietst, en we zagen op redelijke afstand Tarragona al liggen, maar ook daarvoor moesten we dan weer via een grote weg, waar de auto's met 100 km langs je heen razen. Nee, dank u...
Tochtje op de catamaran (hebben wij niet gedaan)
Beeldje van de vissersjongen in Cambrils
Als we wilden, mochten we de fietsen houden tot middernacht
De dag erna gingen we met de bus naar Reus, ook altijd weer een onderneming om de juiste bus te vinden. Reus is de geboorteplaats van Gaudi, een bekende Spaanse kunstenaar. We hebben een stadswandeling/ontdekkingsreis gedaan.
De overdekte "mercat" in Reus met verse vis, groente etc.
Even puzzelen waar we nu heen moeten
Kunstwerk van Gaudi, zo ongeveer voor zijn geboortehuis
En hier samen met z'n kameraad
Een rozentuin ontdekt vlakbij het busstation, dus daar kon ik me wederom even uitleven.
Lucas zei: ik voel me net een koffer, hahahaha, de bus was overvol
Na de reis namen we een heerlijk frisse duik in het zwembad van California Garden. Wij die in het Aparthotel zaten, mochten van alle faciliteiten van het hotel gebruik maken.
Een nieuwe dag met wederom stralend weer. We hadden in La Pineda een dolfinarium-achtig zwembad gezien, Aquopolis. Dat leek mij nog wel leuk, een show met dolfijnen, en wat grote glijbanen. We gingen met de bus naar La Pineda, en nadat we ongeveer een half uur in de rij hadden staan wachten, besloten we toch maar om niet te gaan. Het publiek dat ook in de rij stond, bestond grotendeels uit gezinnen met jonge kinderen en jeugd. We begonnen wel heel sterk te twijfelen of er eigenlijk wel echt shows waren met dolfijnen, het leek er meer op dat je ze even kon aaien. Dus tenslotte kozen we er toch maar voor om terug te wandelen naar Salou en evt. een duik in zee te nemen, we hadden de zwemkleren toch mee.
Cap Salou
Hier wordt iemand omhoog gehouden op een waterstraal
Klein stukje kleurrijk strand
Uiteindelijk belandden we weer in het zwembad. Er was haast geen schaduwplekje aan zee om op te drogen, en aangezien ik nogal verbrand was de dag ervoor, leek me zo'n zonnebad niet je van het.
's Avonds hebben we in Salou nog een stukkie gewandeld bij ondergaande zon en ontdekten toen hoe prachtig de gekleurde fonteinen waren. Wat een schitterende show!!
Het leek ons wel leuk om op zondag naar de zigeunermarkt te gaan in Tarragona. Dus we namen de bus naar Tarragona, en vroegen eerst aan een voorbijganger, een oud mannetje, waar er ergens markt was. Mercat? No, nada. Es domingo! (zondag) Nou, wij hadden toch echt in een folder gelezen dat het op zondag zigeunermarkt was in Tarragona. Dus we zijn maar naar een toeristeninformatiepunt gegaan. Bleek de markt in Bonavista te zijn, een heel ander stadsdeel van Tarragona, in een heel andere wijk. Gelukkig was er in het centrum ook genoeg te zien, dus de markt maar weer voor een andere keer bewaren.
Er zijn in deze stad veel restanten uit de tijd dat de Romeinen daar huis hielden. Was ook heel mooi om te zien.
Een afbeelding van een sport van een menselijke toren, hier hebben ze soms op zondag wedstrijden van op de Rambla. Dit was een kunstwerk in brons, compleet met trommelslager en trompetspeler in brons.
Op het balkon van de Mediterannee
De "T" van Tarragona???
Het was mooi om door de nauwe straatjes van Tarragona te dwalen. Net alsof je in Italië was.
Hierboven de poort naar de Joodse wijk
De oude stadsmuur
Eén en al handel voor de deuren van de kathedraal...
Buiten de stadsmuur hoorden we gezellige muziek, en we gingen natuurlijk even pooslhoogte nemen. Er was een competitie van verschillende scholen, waarvan kinderen in klederdracht een dansje opvoerden.
En dat was Tarragona! Mooi Romaanse stad.
Doordat ik nogal een zere hiel had, kon ik moeilijk meer wandelen. Dus hebben we nog een keer een fiets gehuurd. Nog een keer naar Cambrils, waar ik in een folder nog meer leuke bezienswaardigheden had ontdekt. Parc Samà, met een botanische tuin etc. Maar die konden we niet vinden. We hadden al een best eind langs een autoweg gefietst (kennelijk mocht dat toch, we zagen meer fietsers dat doen, dus trokken ook wij de stoute schoenen aan) maar we zagen nergens meer bordjes die ernaar verwezen. Dan maar terug naar Cambrils, en vervolgens nog een best eind langs een drukke weg naar Miami Playa. Die dag hebben we zo'n 40 km in de pedalen gehad, schat ik. En dat met een stroopfiets... Zo voelt het als je gewend bent aan een electrische fiets.
Met op de terugweg een dikke zwarte dreigende lucht achter ons, (die ons uiteindelijk niet heeft kunnen inhalen gelukkig) en een fikse tegenwind. We hebben dus toch nog eens meegemaakt dat de stranden leeg waren. Ook een grappig gezicht!
Miama Playa
Langs de weg zagen we een kwekerij van bijzondere bomen en palmen.
Nagenoeg lege stranden
De boulevard met de prachtig bloeiende oleanders
De laatste dag konden we de koffers weer achterlaten in het hotel en zelf erop uit trekken. Dit keer in een restaurantje eten. We vertrokken om 18 uur, dus even een vroege warme hap.
Lucas koos Paella, je moet er van houden (ik niet dus)
Dat beest zit je gewoon aan te loeren, ulks
Ook de laatste dag lege stranden, veel wind en bewolkt, maar droog
Laatste dagje, dus even onszelf trakteren!
Byebye Salou, het was ons een genoegen om er een weekje te vertoeven!
We stapten om 18 uur in de bus, en we waren de straat nog niet uit, of het begon te regenen! We hadden een 24 uurs-rit voor de boeg, alles verliep voorspoedig. Op het station in Hoogeveen zou Lucas naar huis lopen om de auto op te halen voor de bagage en mij. Maar ziedaar, onze buurvrouw had net iemand naar het station gebracht met de auto. Zij zag de Solmar bus naderen en besloot even te wachten om te kijken of wij eruit stapten. Ja dus. Taxi tot de voordeur! Verrassende afsluiting van een heerlijke vakantie.
