Juli-storm

Tjonge, ondanks dat we waren gewaarschuwd door het KNMI is het toch weer verrassend hoe de storm afgelopen zaterdag heeft huisgehouden in Nederland. Wij zaten in Hoogeveen best gunstig, hier viel het nog mee, maar elders in het land was het bepaald niet rustig te noemen.
Ontwortelde bomen die op auto's of huizen vielen en zelfs is er nog iemand omgekomen doordat een boom op de auto viel.

Wat er in de regio Drenthe aan schade was hebben we gedeeltelijk gezien tijdens een fietstocht op de dag erna. Overal afgewaaide takken en blad, het leek wel herfst.

De Beilerdingspelroute stond op het verlanglijstje, en we begonnen in Spier op de carpoolplaats.
Toen we op de helft waren, vlakbij kamp Westerbork, bedacht ik, dat we ook nog wel even de Drentse Bosroute erbij konden doen. Die hadden we wel eens eerder gefietst en die was maar 24 km, dus dat kon er nog wel bij, de oorspronkelijke route was ongeveer 44 km.

Maar de route kwam ons toch wel tamelijk onbekend voor, en toen we die 36 km hadden gevolgd, koersten we toch maar weer richting kamp Westerbork. Want we moesten de Beilerdingspel immers ook nog afronden.  De batterij was ook al een heel eind leeg, ook vanwege de wind. Maar precies na de hoge brug in Beilen, was mijn batterij leeg. De laatste 7 km dan maar zonder ondersteuning, weet ik ook weer eens wat dát is. Lucas wilde zijn fiets wel afstaan (zijn batterij had nog voldoende power) maar nee, ik vond toch dat ik zelf de vruchten moest plukken van het onverwachte extra uitstapje.
84 km stond er op de teller aan het eind van de rit.

Altijd weer leuk, de motorzaagkunstwerken vlakbij kamp Westerbork:

Dagje uit met 2 zussen

Oorspronkelijk wilden we een dagje naar het strand gaan, maar de weersverwachting was voor deze bestemming niet optimaal. De alternatieve keuze was gevallen op het zandsculpturen festival in Sneek. Het thema was: een reis rond de wereld.
Laat je verrassen:

Legoland

Zandpaviljoen, door 3 kunstenaars gemaakt

Dit is de verborgen zeemeermin, telkens als de zon erop schijnt zie je op een andere plek de schaduw beelden van de zeemeermin.

Uncle Sam

Heerlijk bakkie koffie met oranjekoek

Na een uurtje hadden we het wel zo ongeveer bekeken, en we besloten om het uitstapje te verlengen met een bezoekje aan het Jopie Huisman museum in Workum. Dat bleek ook een groot succes, kijk zelf maar. Jopie Huisman, ijzerboer en voddenboer.

Na zijn echtscheiding schilderde hij dit doek als een weerspiegeling van hoe hij zich voelde: versleten, afgedankt.

Boven het schilderij, onder het geschilderde exemplaar,

een onderbroek die 33 keer met keurige mazen hersteld was...

Onvoorstelbaar, elk gebreid steekje is geschilderd

Het leuke was dat je in dit museum een apparaatje meekreeg, een soort telefoontje voor een audiotoer. Als je dit richtte op bepaalde ontvangers onder een schilderij, kreeg je een toelichting te horen, die door Jopie Huisman zelf was ingesproken. Erg leuk, hij is een boeiend verteller. Elk schilderij betekent een verhaal.