maandag 28 september 2015

Názomeren in Limburg

Het weldadige gevoel van de vakantie in juni zijn we al zo ongeveer kwijt.
Deze zomer heb ik extra gewerkt, zodat ik flink wat extra dagen overhoud voor onze volgende reis naar Nieuw Zeeland. Maar omdat we normaliter altijd in september op vakantie gaan, zit dat kennelijk in mijn "bio-ritme" en bestond er een behoorlijke behoefte aan een vakantie(tje).
Zo kwam het dat we een last-minute Roompot Arcen boekten.

We hebben het ontzettend getroffen met het weer, heel veel zon. Heel wat anders dan het vorige weekend in Arcen in maart, toen was het behoorlijk koud, hebben we zelfs handschoenen gekocht onderweg.
Grappig genoeg zaten we in hetzelfde huisje als een half jaar geleden, dus we voelden ons gelijk thuis. Het enige nadeel was, dat onze voorgangers in het huisje zich niet helemaal hadden gehouden aan het rookverbod. En dat ze achter de slaapkamerdeur nog een onderbroek en een paar sokken hadden achtergelaten... Dus in plaats van Roompot, noemden we het huisje nu maar RooKpot. Maar goed, we zijn toch vaak de hort op, alleen je ruikt het telkens weer als je binnen komt.

Met behulp van ons onafscheidelijke fietsknooppuntenboekje had ik een route uitgestippeld (zuidwaarts) richting Venlo. Altijd gezellig in deze stad, waar je het idee hebt dat je in Duitsland bent. In de winkels spreekt men je in het Duits aan.
Op de terugweg zijn we nog even aangekeerd bij de IJsvogel, waar een watermolen en graanbrouwerij in gevestigd zijn. We hadden daar een interessante bezichtiging en sloten deze af met een likeur- of borrelproeverij, een proefbankje.


De IJsvogel
















Zondagochtend gingen we gezellig naar Thermaalbad Arcen om te zwemmen en gebruik te maken van de sauna, in de ochtend is het buiten toch vaak nog fris. Na de lunch konden we nog een fietstocht maken, deze keer had Lucas de route (noordwaarts) uitgestippeld richting Well.
Op de terugweg, vlakbij Lottum liep langzaam maar zeker mijn achterband leeg. Eerst maar even met de veerpont oversteken naar Arcen, daar zijn een heel aantal bankjes met prachtig uitzicht over de Maas. En jawel, Lucas fixt het weer!



Prachtige kleuren, een veld Afrikaantjes


 


Voor deze mooie pompoenenserie hadden we zaterdag al heel wat kilometertjes aan onze fietsroute vastgeknoopt. Op de aanreisroute vrijdag hadden we deze al gezien, en ik dacht dat het niet al te ver fietsen was vanaf Arcen. Maar nadat we er circa 10 kilometer ná de route van 70 op hadden zitten, raakte de batterij leeg, en hebben we het haar maar opgeschort, totdat we er met de auto op de terugreis weer langs kwamen. Want ik wilde ze toch graag op de foto hebben!





Maandag trokken we weer huiswaarts, maar niet nádat we een tussenstop hadden gemaakt in de regio van Appeltern. Al heel lang geleden hadden we gezegd dat we daar nog eens wilden fietsen, en nu kwam het er eindelijk van.
De auto parkeerden we in Niftrik, een dorpje aan de Maas, waar ik nog nooit van had gehoord. De zon liet zich vooralsnog niet van nabij zien of voelen, maar het was tenminste droog. We peddelden vrolijk over de dijkjes in het land tussen Maas en Waal.  Pas nadat we de Maas waren overgestoken, brak de zon door. Minder bekende plaatsen zoals Dieden, Megen, Batenburg, Lithoyen, Demen en Macharen kruisten ons pad.
En zo konden we het weekendje uit op en top benutten, heerlijk buiten, heerlijk in beweging.


In de Maasuiterwaarden bij Teeffelen.