Onze midweek vakantie
leidde ons deze keer naar Dunimar, een Landal park vlakbij Noordwijkerhout.
We waren gelijk al helemaal wég van het huisje en het
uitzicht. Deze keer was een boer bezig om -vlak voor ons raam- bollen te poten
en vervolgens van een laag stro te voorzien, dus we konden ons helemaal
voorstellen hoe mooi het er in het voorjaar uit zou zien, wanneer de bollen in
de bloei staan.
Reden genoeg om er nog eens weer heen te gaan.
Eén van de dingen die op
het programma stond, was een dagje naar Corpus in Leiden. En dat bevond zich op slechts 16
kilometer van ons huisje! Normaal zouden we dat natuurlijk op de fiets doen,
maar we konden door een mankement aan onze Opel Meriva niet onze eigen fietsen
meenemen. We hadden gelukkig een leenauto, een soort race-car, of als je wilt:
een winkelwagen...
Corpus was reuze interessant, een reis door het menselijk lichaam.
En daarna, och, als je
toch in Leiden bent, kun je gelijk het centrum verkennen, te voet en per boot.
We troffen het met een privé-rondvaart, want vanwege het weer (motregen) was er
niet bijzonder veel animo onder toeristen. Leiden is een studentenstad, werd
ons verteld; we keken onze ogen uit vanwege het grote aantal fietsen dat we
overal op bruggen en langs de kade zagen. Allerlei leuke weetjes wist de gids
ons te vertellen.
Zo grappig, overal fietsen, het kenmerk van een studentenstad
Bukken, het dak komt
omlaag! Onder sommige bruggen moest het dak naar beneden, mede omdat we de
enige passagiers waren en het bootje daardoor niet zo diep in het water lag.
Woensdag hebben we een fiets gehuurd en zijn we richting Katwijk gefietst. De motregen en later zelfs een flinke bui konden de pret niet drukken.
Het was wel even wennen, om weer een gewone fiets onder het gat te hebben. Het lijkt wel of je door de stroop fietst...
Gewoon langs het fietspad!
De zee zagen we, maar volgens de vlag zou de zon er ook moeten zijn, maar waar???
In Katwijk een visje eten, dat hoort erbij!
's Avonds zijn we gezellig uit eten geweest bij ons
favoriete restaurant, Bregje, in Noordwijk. We hadden een leuk plekje aan het
raam, en het was interessant om te zien hoe mensen moesten manoeuvreren om op
de kleine parkeerplaats een plekje te vinden. Wel opvallend dat er voornamelijk
mensen in kleine auto's naar toe kwamen, en wij vormden dus met onze mini-auto
geen uitzondering.
De weerberichten voor
donderdag zagen er niet heel verkeerd uit, dus we besloten om de fiets nog een
dagje te houden. Dit keer reden we door de duinen richting Zandvoort en door
naar Parnassia. Dat ging vrij gemakkelijk, zouden we dan toch al beginnen te
wennen aan een gewone fiets? Niets bleek minder waar, toen we de terugtocht
aanvaardden. Toen hadden we pas door dat er aardig wat wind stond. Daarbij
begon het ook behoorlijk te regenen, dus als twee verzopen katten kwamen we
weer terug in Zandvoort. Van het race-circuit hebben we weinig gezien, alleen
gehóórd, tot in de wijde omtrek hoorden we de auto's racen.
Lucas, de nieuwe Maestro van het seizoen? Het lijkt erop dat hij dirigeren leuk vindt.
Na een lekker kopje warme koffie bij de Hema (mét bijlage,
vanwege de verjaardag van zus Els) was het ook weer zo goed als droog buiten.
En toen we de ploetertocht door de duinen naar Noordwijkerhout, met zelfs af en
toe lopen omdat het fietsen te zwaar ging, hadden volbracht, hadden we de
kleren ook weer droog.
Wat kan een koppie koffie en/of glühwein dán lekker
smaken!
Vrijdag was het alweer tijd om naar huis te gaan. Dat was wel de
mooiste dag wat het weer betrof, een vrolijk zonnetje verblindde en begeleidde
ons op de weg naar huis.
We hadden onze hielen nog niet gelicht of daar kwamen
al 2 controleurs aan om te zien of we het huisje schoon genoeg hadden
achtergelaten.
