Laatste week Chch deel 4

De dag erna waren we uitgenodigd op de kindersamenkomst, wat ontroerend om al die kleine stoeltjes te zien, 2 rijen dik inmiddels, in de kring passen we niet meer! Arnold vertelde aan de hand van plaatjes op het TV scherm over hoe Jezus over het water liep en Petrus hem tegemoet liep, maar toen Petrus op de golven lette, werd hij bang en begon te zinken. Wij hoeven nooit bang te zijn, als Jezus in ons hart is.

's Middags hadden we ons pakjesfeest, wat een creatievelingen zijn er in de familie met surprises en gedichten! En niet te vergeten, de creativiteit van Astrid om Nederlandse bijbehoren te maken: pepernoten, gevulde speculaas en banketletter!

Zo schattig die blije hoofdjes, zo gelukkig met een surprise-egg! 

Of met Play-dough 

En hieronder onze cadeautjes, ontroerend gewoon!

We waren nog helemaal niet naar de Botanic garden geweest dit jaar, dus Astrid en de kids gingen met ons daar picknicken, om vervolgens naar de ijsbaan te gaan, jaja, in de zomer! Ik had met William mogen schaatsen, maar helaas durfde ik het niet aan vanwege m'n knie.

Dikke lol, die broertjes William en Oliver!

De bergen in rond Lyttelton is iets wat we na de grote aardbeving niet meer hadden kunnen doen. We waren benieuwd of dat weer kon, en gelukkig wist Astrid de weg, en met 2 auto's vol liefhebbers hebben we een mooi uitstapje gemaakt daar. De jeugd heeft de Gibraltar rock beklommen, de krakkemikkige oudjes (Astrid en ik met Florence) beperkten zich tot een wat eenvoudigere track.

Gibraltar rock met Danny en Quinten op de top

Danny

Esther met haar zoontje Germain Luca

Josephine en Oliver

Germain en Florence 

Germain, Valerie en Danisha

Quinten

Josephine en William

Oliver

William

Lucas en Astrid

William, Germain en Florence

Woensdagavond en vrijdagmorgen hebben we nog even heerlijk gezwommen. Na al die jaren beleven we nog steeds nieuwe dingen in Christchurch. Zwemmen hadden we daar nog niet eerder gedaan.

En vrijdagmiddag was er van de school van Danny en Quinten een afsluitingsgala. Alle klassen hielden een performance, en Danny en Quinten deden mee met de Kapa Haka, een song van de Maori's.

Tja, langzamerhand moeten we er toch aan geloven, dat we denken aan afscheid nemen. 

Vrijdagavond mochten we de jeugdsamenkomst bijwonen met aansluitend gourmetten. We hadden het over een discipelleven, en wat dat inhoudt.

Na het avondeten hadden we nog een interessante belevenis. Terwijl wij gedag zeiden bij Astrid, kwam Esther er ineens achter dat ze de rugzak van ons had verwisseld met die van 1 van haar oppaskindjes en dat ze onze rugzak met papieren en paspoorten en de hele rataplan had meegegeven aan de vader van Jacob. Oei... hals over kop is ze in de auto gesprongen en moest ze gaan zoeken in de wijk Aidanfield naar het adres van dit gezin. Wat een mazzel dat ze er zo op tijd achter kwam, want het was me toch een (minder leuke) mop geweest als we 's ochtends om 5 uur bij die mensen langs moesten gaan om de tas om te ruilen. 

Na een kort nachtje bracht Patrick ons om 5 uur naar het vliegveld. Na 18 uur reistijd waren we op de helft, Guanghzou. Daar nog 7 uur wachten en dan nog eens een vlucht van ruim 12 uur, dan nog met de auto naar Hoogeveen en dan is die mooie vakantie weer voorbij. 

Wat een geweldig fijne tijd hadden we, wat zijn we gepamperd door de familie!