Earthquake

Het was eigenlijk de bedoeling om eerst wat andere artikelen te schrijven over onze ervaringen hier, wat we zoal beleven. Maar dit was wel zo ingrijpend, dat het even voorrang krijgt:

 Hier een beeld van de restauratie, waarmee men aangevangen was na de aardbeving in febrauri

De toren rechts hoort op het gedeelte links

We hebben zojuist een aantal aardbevingen overleefd. Om twee uur, we zaten in de Botanic Garden heerlijk op een bankje in de rozentuin, toen de grond onder onze voeten begon te schudden en te beven. Je weet eerst niet wat je overkomt, en als een dronkeman loop je naar het midden van de tuin. Naast ons op een bankje zat een vrouw, die als door een bij gestoken in de benen sprong en riep: oooo, this one is really big, this is an earthquake. Dus we volgden haar maar, aangezien zij er kennelijk mee bekend was.

We zaten heerlijk te genieten van het uitzicht op en de geur van de rozen



Gelijk zie je de mensen om je heen -als het weer voorbij is- smsen of bellen. We waren met z'n tweetjes op stap, dus we werden gelijk al gebeld door Sedunja, en gelukkig was alles goed met hen en ons. De schok was niet misselijk: 5.8 en even later een schok van 5.3 Hele rare gewaarwording, m'n balans/evenwicht is enigszins verstoord nu. Als je naar de grond kijkt, is het net of het nog of weer beeft. Daarna werd het even rustig, en we dachten: als we nu naar de bus gaan, is het natuurlijk heel druk, dus we hebben nog even rustig op een bankje gezeten en later nog een ijsje gekocht. Daarna liepen we in de hoofdstraat, midden tussen allemaal grote en hoge gebouwen, toen het weer begon te schokken. Deze bleek met een kracht van 6.0 te zijn, en later nog weer (toen waren we alweer thuis) van 5.0 Die in de stad was echt wel eng, we zagen de gebouwen heen en weer zwaaien en we renden naar het midden van de straat.

God heeft ons weer bewaard. Gister waren we een dagje naar New Brighton, stadsdeel aan de oceaan, doordat we in een verkeerde bus waren gestapt, hadden we de plannen gewijzigd. Eigenlijk wilden we daar vandaag heen, en gister naar de botanische tuin. Als we daar vandaag waren geweest... daar was het nu heel erg, alles weer onder de modder, ik vraag me af of we dan zo makkelijk weg hadden kunnen komen met de bus. Gisteren hebben we er heerlijk aan het strand gewandeld. Toen zag het er nog zo uit:

M'n knietjes bibberden wel, maar toch waren we niet bang. We zijn veilig in Gods hand geborgen. Als je alles legt in de hand des Heren, dan maakt Hij geest, ziel en lichaam vrij. De verwachting is dat er nog wel wat aftershocks volgen. Maar maak je geen zorgen, dat doen wij ook niet!