Oudjaarsdag en nieuwjaarsdag

Omdat we bijtijds terug waren gekomen van vakantie, konden we in Christchurch mooi nog even boodschappen doen voor oudejaarsdag. We kregen allemaal de opdracht om voor vijf dollar iets te kopen voor een shared lunch tijdens een picknick. Terwijl we in de supermarkt liepen, kwam er weer een (korte) naschok. Ik stond al in de startblokken om naar buiten te rennen, maar toen was het ook alweer voorbij.

Verrassend wat iedereen had bedacht voor een gevarieerde lunch!
De rest van de dag werden er oliebollen, kniepertjes en appelflappen gebakken, volgens Nederlandse traditie. 's Avonds hebben we een samenkomst van de Brunstadconferentie gekeken, en daarna wat spelletjes gedaan. Even na twaalfen, gingen we naar buiten, maar vuurwerk moet je wel zoeken hoor. Dat steken ze hier op een feestdag in november af. Je merkt niet echt dat er een nieuw jaar is aangebroken, zoals in Nederland.

En op 1 januari keken we 's morgen rond half tien uit het slaapkamerraam, en wat zagen we: de picknicktafels buiten waren wederom netjes gedekt en we hadden BUITEN ontbijt. Stel je voor, op 1 januari buiten ontbijten, bij circa 25 graden. Heerlijk hoor!

Na de middag gingen we naar de Quarry, een park hier in de buurt, en daar hebben we lunch gehad, met de dingetjes die iedereen had meegebracht, zoals gebraden kippevleugeltjes, gefrituurde kipnuggets, aardbeitjes in witte chocolade gedipt, koekjes, chips, van alles wat. Daarna deden we wat balspelletjes, verbazend hoe hard de oudste in ons gezelschap nog kan lopen! Wat heerlijk om zo met elkaar samen te zijn. Eigenlijk wil je niet dat dat weer ophoudt. Moeten we hier dan toch maar komen wonen??? We zullen zien hoe onze wegen worden geleid.

Gezellig onderonsje van vader en dochter

De nacht erop werden we wederom opgeschrikt door een tweetal redelijk zware bevingen: 5.1 om half twee en 5.5 om kwart voor zes. Heel vreemd hoe je dan ligt te schudden in je bed. We hebben gehoord, dat je het beste dan als een schildpad opgerold in je bed kunt gaan liggen, je zo klein mogelijk maken en het dekbed over je hoofd trekken, voor het geval er glas gaat rondvliegen. Je kunt er blijkbaar aan wennen, want we bleven rustig in bed liggen en konden ook weer slapen, totdat de volgende schok weer kwam.

Opa helpen met fietsen repareren

.... en in de tuin

Zo, nu blijft het even rustig op de blog, want Lucas en ik gaan een paar dagen naar Dunedin, dat is in het zuiden van het Zuidereiland.