Op verschillende dagen hebben we wat in Noord-Nederland rondgereden. Onvoorbereid weliswaar, dus dan kun je verrassingen verwachten. Gestart in Nieuwolda, het eerste stuk was prachtig. Al vrij snel ontdekten we bordjes met Dollardroute. Dan heb je geen kaart nodig toch?
Hmmm... Even voorbij Termunterzijl kwam er een splitsing in de route. We kozen op goed geluk voor de A-route. Fout... Er volgde circa 15 km industrieterrein, telkens als we links of rechts een leuk gebied zagen waarvan we hoopten dat we daar langs gingen, boog de route precies de andere kant op...
We eindigden bij de kade in Delfzijl, waar je de boot op kon naar Emden of Ditzum. Dat was niet de bedoeling. Tja, waarom ga je dan ook zonder kaart of informatie op pad?
We vervolgden de bordjes richting centrum en vonden het VVV, waar we wat tips kregen voor een leuke route richting Schildmeer, PLUS een gratis exemplaar van de Dollardroute!
Hoewel de Schildroute best mooi was, hadden we toch flink te kampen met de wind. Soms vroeg ik me af of we echt wel een E-bike hadden, ik merkte weinig van ondersteuning. Aan het eind van de dag bleek er circa 84 km op de teller te staan. En onderhand hebben we toch ongemerkt een flink stuk van het Nederlandse deel van de Dollardroute gefietst.
Prachtige wolken!
Het Schildmeer, waar een zeilwedstrijd was.
We kozen voor een route langs het Hondshalstermeer, maar al wat we zagen, was deze dijk, het fietspad ging onderlangs.
Toen we weer bij de auto waren, wilden we eigenlijk ook nog even kijken bij Blauwestad. Dat was behoorlijk in de buurt. Dus fiets op de auto, naar Midwolda, daar weer de fiets eraf, en nog een best stuk fietsen. Hoe mal kun je wezen? Bij Blauwestad bleek nog een festiviteit te zijn, maar aangezien je ervoor moest betalen, bleven we toch maar voor de toegangspoort staan. Achteraf bleek het een kinderfeest te zijn, dus zo erg was het ook weer niet dat we buiten de poort bleven staan. Kinderen konden daar ook een kamelenritje maken.
Toch wilden we ook nog graag poolshoogte nemen van het Duitse gedeelte van de Dollardroute. Dus op een andere mooie dag de auto weer richting Drieborg gereden en geparkeerd in Nieuwe Statenzijl.
Daar fietsten we door een natuurgebied, Kanalpolder en Heinitzpolder richting Ditzum. We waren nog maar amper vertrokken toen ik merkte dat een wesp of ander prikbeest in m'n (korte) broekspijp was gevlogen, en toen die daar in de verdrukking kwam beet of prikte die flink van zich af. Terugbijten was geen optie, maar als zo'n beest op een dergelijke ongemakkelijke plek zit, wil je toch wel even zeker weten dat ie daar vertrekt, voordat hij nog vaker prikt...
Hele "klonten" schapen graasden op de dijk, en geregeld fietsten we tussen de schapen door. Ook vloog er een hele vlucht snaterende ganzen over ons heen, prachtig gezicht, maar nèt te laat voor de foto. Elke paar honderd meter was weer een wildrooster, waar we overheen moesten, en waar je voor moet afremmen steeds. Op de heenweg nog wel leuk, maar terug... behoorlijk vermoeiend.
Ditzum, een heel gezellig en toeristisch vissersstadje.
Doel van deze dag was om Leer te bereiken. Maar vlak voor de Ems stond een verkeersregelaar en we begrepen min of meer dat er wat loos was met de brug, en dat we er niet over konden. Nou jammer dan, dan gaan we gewoon kijken tot hoever we wel kunnen. Zo stonden we reikhalzend te kijken dat we nèt niet in Leer zouden komen. Maar opeens ging de brug weer omlaag en konden we er toch langs. Leer is ook een gezellig stadje met een leuke haven.
Kunstwerkjes uit hout aan de haven in Leer.
In Leer stond de teller op 52 km en we moesten ook nog weer terug... Dat beloofde wat. Gelukkig konden we hier en daar wat inkorten, zodat uiteindelijk de teller op 87 km bleef staan. Ook nu waaide het weer behoorlijk, en als je dan heen de wind tegen hebt, hoop je terug hem in de rug te ervaren. Weinig van gemerkt, moet ik zeggen. Ik was zo moe, dat, terwijl we op een bankje een appel zaten te eten, ik zowat in slaap viel. De dag ervoor was ik jarig, dus het ontlokte me de opmerking, dat ik toch echt kon mérken dat ik een dagje ouder was geworden gister.
Toen we thuiskwamen, pakte Lucas doodleuk nog weer de fiets om zijn route post rond te brengen. Hij trapte er zo nog een uurtje bij. Bikkel!
