Waitangi day

6 februari is het Waitangi-day in NZ, vraag me niet wat het inhoudt, maar in elk geval is iedereen vrij die dag en dat kwam heel goed uit, want het was onze laatste dag in NZ. We gingen met beide gezinnen (behalve Astrid, Arnold en Oliver, die waren niet helemaal fit) naar Akaroa, het Franse toeristische stadje, beroemd om z'n fish and chips en de Hector dolfijnen. We troffen het met het weer, de zon scheen en het was niet al te warm, zo'n 18 graden.

De weg erheen is zo mooi, prachtige natuur, bergen, blauwe meren enz.

We hebben daar zulke leuke foto's gemaakt, dat ik er een apart hoofdstuk aan wijd.

Tekenen en schrijven op het strand, te leuk voor onze Josje

Wat zijn we ongelooflijk blij en dankbaar met de allerliefste kleinkinderen van de hele wereld!

Joachim en Oliver ontbreken helaas op de foto, plus het kleine popje van Astrid en Arnold, dat in DV maart geboren zal worden.

Fish and chips picnic

Hier was echt moed voor nodig, een sprong in de diepte in ijskoud water, en op de pier stond een frisse wind. Wat een bikkels, Jerandy, Nick, Danny, Valerie en Elinde sprongen er toch in.

Vader en zoon

Laat Germain maar schuiven... Tien maand oud, en zo vlug als water kruipt hij weg. Je kunt hem geen seconde uit het oog verliezen, want hij eet alles wat los en vast zit.

Valerie, Danisha en Elinde, nichtjes en vriendinnen

Sedunja en William, best friends!

Nick, Danny en Quinten zochten krabbetjes, schelpen en vissen

Joehoe, here I come

En toen begon het naarste deel van deze vakantie: afscheid nemen.

Pracht en praal op Changi Airport, Singapore:

Logeren bij de Stegemannetjes

Na de camperreis mochten we nog een week bij Patrick, Esther en de kids logeren. Ze wonen nu nog in een gezellig, piepklein, kil, vochtig huisje, met drie slaapkamers, beperkt warm water, maar wel met een supergrote tuin. En wat er vooral veel is, is onderlinge liefde en begrip, een oase om te zijn.

Zo lief, dat wij de slaapkamer van Patrick en Esther kregen, en zij bij de kinderen of in de woonkamer op een matrasje lagen.

Het bijzondere is, dat ze eind februari gaan verhuizen naar het huis van hun buurvrouw, die een huis heeft met 6 slaapkamers en 2 badkamers. Deze buurvrouw gaat zelf rondreizen over de wereld en kon het niet aanzien, dat zulke lieve mensen in zo'n klein vochtig huis wonen. We hebben al even mogen kijken, zodat we weten waar ze eind deze maand terecht komen. Wat een ruimte, wat een leuk huis, wat een mooie tuin (die door een tuinman wordt onderhouden!)

We kregen een warm welkom, met een feestelijke gedekte tafel, heerlijke zelfgebakken pizza's en een feestelijk toetje/welkomstcake.

Hier even wat indrukken wat we zoal deden: spelletjes, filmpje kijken, buiten spelen, naar het Airforce museum samen met de Velzels, een wijnproeverij met de echtparen, sushi maken... etc.

Josephine kreeg er geen genoeg van om onze filmpjes te bekijken op de iPad.

Big sister, helping young sis...

So funny, ieder kijkt z'n eigen filmpje, een geliefde bezigheid van de Stegemannen

Even op een ochtend meekijken op school bij Danny en Quinten

Airforce museum, allemaal gratis te bezichtigen 

Elinde, Nick en Valerie als krijgsgevangene, prisoner of war

Lucas en ik mochten nog een keer koken, en we kozen voor... Hutspot, middenin de zomer. Het smaakte best, maar toch niet helemaal zoals ze zich de hutspot van oma herinnerden. Wellicht dat toch de ingrediënten wat anders smaken in NZ.

Fibber-spel:  als je op een leugen betrapt wordt, krijg je een dopje op je neus, net als Pinocchio

Even op de koffie bij Astrid, waar ze net aan het skypen waren met Joachim, die voor een jaar in Europa is. Zo leuk dat  de beide families in dezelfde straat wonen, kunnen we zo even aanwippen bij de ene of de andere familie.

Sushi maken, samen met Quinten, onder begeleiding van Esther. Het is mijn hobby niet (vieze handen van de plakrijst) maar ze smaakten wel erg lekker!

 Op de 1-na laatste avond hadden de ladies een surprise party voor mij georganiseerd, met een high tea. I was really surprised! Een leuk spel gedaan en lekker snoepen!

Onze gespierde spijker Jerandy is een geboren sportleraar. Hij heeft een hele ploeg in beweging gekregen om oefeningen te doen voor de spieren en conditie.

Afternoontea in de tuin