Midweek tussen de zuiderlingen

Een zacht mei-regentje deed ons uitgeleide op maandagochtend. Maar in de buurt van Zwolle hield het op zachtjes te regenen: plensbuien daalden neer op onze auto en nieuwe fietsen ( hun eerste douche met hemelwater...)

Dichterbij de bestemming, de Lommerbergen in Reuver, ging de regen weer over in motregen, maar dat bleef dan ook de hele verdere dag zo. Omdat we wat te vroeg waren om al in het huisje te mogen, zijn we begonnen met een duik in het subtropische zwembad. Aan "nat" waren we toch al gewend.

De huisjes op dit park zijn vrij klein, dus er werd een flink beroep gedaan op de kunst van passen en meten! Maar gaandeweg werd het vakantiegevoel geboren. Lekker wijntje, wat nootjes, boek erbij... En genieten maar! WiFi is beschikbaar in het centrumgebouw, dus in de avond even bijtanken op internet.

Een dierenparkje vlak voor de deur. Het viel reuze mee, met af en toe een schreeuw van een pauw. Of was het deze kalkoen die riep? Ik riep naar de pauwen: Pauw, pauw, pauw, 'k ben nog mooier dan jou... om hem uit te lokken zijn prachtige straat uit te spreiden. De pauw reageerde niet, maar de kalkoen daarentegen wel met opzetten van de staart en dreigend blazen (of zoiets)

De volgende ochtend zaten we om tien uur op de fiets. Het was inmiddels droog, nog wat fris, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben een prachtige route gefietst richting Beesel, Roermond en wat minder bekende plaatsjes als Horn met haar kasteel, Buggenum, Neer en Kesseleik. 

We waren al mooi bijtijds en 66 km verder weer thuis in ons huisje 614. Nog even door naar Reuver om asperges te halen voor een feestelijk zelfgemaakt diner.

Zo, nu lekker even een bakkie koffie drinken.Een onaangename verrassing stond ons te wachten toen we de kast opendeden om een kopje te pakken... Het zag zwart van de mieren! Brrrrrrrr. Bij de receptie boden ze ons een hulpmiddel. Maar eens kijken of het het gewenste resultaat oplevert.

Een heerlijk menu, met asperges, zalm en ei, plus gebakken aardappelschijfjes. Delicious! 

Woensdag reden we met de auto naar Linne en daar stapten we op de fiets, de Maas verder volgend zuidwaarts. Langs leuke plaatsjes, zoals het vestingstadje Stevensweert, en bijzondere plaatsnamen, zoals Heel, Echt, Roosteren, Pol, Ohé en Laak. Toen we de grens met België passeerden bij Maaseik, brak zowaar de zon door en konden we met een jas minder toe. Even lekker op een terrasje in het witte stadje: Thorn. Na het avondeten nog even op de fiets naar Donk, circa 10 km achter Kessel, met de pont over, om bij de oudste broer van Lucas op bezoek te gaan, die op een camping bivakkeert daar. Aan het eind van de dag stond er 92 km op de teller. En geen centje zadelpijn! 

Donderdag was helemaal een tópdag wat de zon betreft. We vertrokken vanaf het vakantiepark in noordelijke richting. Al heel lang zijn we van plan om in Duitsland Penatencreme te kopen. Een paar weken geleden, op Hemelvaartsdag, gingen we ook al fietsen in de regio Meppen (D) met het doel deze zalf te kopen. Maar ook daar bleken toen alle winkels gesloten te zijn. Dus vol verwachting fietsten we richting Kaldenkirchen. We vielen (figuurlijk) midden in een optocht, een processie, wat het precies voorstelde weet ik niet, ze waren ondertussen aan het roepen naar Maria om hulp. Toen de hele stoet in de kerk was verdwenen, fietsten we door om een drogist te zoeken. Nee zeg, niet te geloven, alle winkels waren dicht vanwege die processie... Dus wéér geen Penatencreme. 

Nou, dan fietsen we de route maar verder, dachten we. Maar nu liet de Deutsche Punktlichkeit ons toch vies in de steek. De routebordjes waren in geen velden of wegen meer te bekennen. Lucas zag een politieagent, en die vroeg hoe we naar Venlo moesten fietsen. Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk vonden we de route naar Nederland terug. Met z'n vertrouwde fietsknooppuntenbordjes.

Venlo, altijd gezellig, maar o zo druk. Heel veel Duitsers, ja natuurlijk, de winkels waren in Duitsland allemaal dicht. Toen nog weer verder langs de Maas tot Lottum, het rozendorp, en toen aan die kant van de Maas weer terug. Van de rozen was nog niet veel te zien. Wel prachtige bermen met vele tinten geel, roze, paars, blauw en wit. En niet te vergeten de vele bloeiende rododendrons. Geweldig!

83 km vandaag! 

Vrijdag, vertrekdag. Om 9:15 u deed een zacht motregentje ons weer uitgeleide. Maar al snel werd het droog. Boven de grote rivieren zou het beter weer zijn, dus bij Nijmegen haalde Lucas de fietsen van de auto en reden we langs de Waal in de richting van Lobith. Maar we voelden ook hier weer af en toe een regendruppel, en daar hadden we geen trek in. Dus naar een volgende rivier, de IJssel. En daar scheen de zon, heerlijk. Van Voorst over de dijk naar Terwolde, even bij familie op de koffie.

Toch nog 55 km. Inmiddels zijn we de 1000 km gepasseerd, dus binnenkort de fiets even een beurt laten geven.