Vakantie deel 1 in Marielyst, op Falster. Het navigatiesysteem meldde: bestemming bereikt, blijken we voor een hotel te staan dat ze aan het verbouwen zijn. We konden ook niet aan de zijkanten er omheen, dus we waren reuze benieuwd hoe we in ons vakantiehuisje zouden komen... Maar het is allemaal goed gekomen, we moesten een straatje eerder erin en aan de achterkant van deze bouwval stond op een soort woonerf de locatie die we geboekt hadden. Bijzonder gezellig en knus huisje.
Op circa 20 km afstand van Marielyst was Gedser Odde, het zuidelijkste puntje van Denemarken. Hier vandaan vertrekt de veerboot naar Rostock (Duitsland)
Overal langs de weg geurt het heerlijk naar seringen. Zo'n mooi gezicht, met de diverse kleuren. En dan die prachtige koolzaadvelden, daar kun je geen genoeg van krijgen. Mei is een ideale maand om van de natuur te genieten in Denemarken. De temperatuur was wel wat aan de lage kant, het was veel bewolkt, en af en toe regen, vaak na de middag brak de zon door, maar dan nog was het fris en kon je rustig een sjaal om hebben en de jas tot boven toe dicht.
Vanuit Marielyst hebben we 6 van de 7 fietsroutes gedaan die in het boekje stonden. Een ideale uitvalsplaats is Marielyst, niet ver van Nykøbing, een iets grotere stad. Daar komen veel routes langs. We moesten af en toe wel flink speuren naar de fietsbordjes, ze zaten soms verscholen in de bosjes. Hierdoor hadden we op zeker moment 90 km gefietst, terwijl we dachten 31 + 45 km=76km, toen we 2 routes na elkaar deden.
Wilde orchideeën en diverse andere mooie bloemen zagen we.
Regen en wind deren ons niet. Maar wind was er behoorlijk, het is maar goed dat we elektrische fietsen hebben.
De ene na de andere vis (paling??) haalden ze hier uit het water, grappig om te zien.
Met de auto + fiets naar Stege, op het eiland Møn, om o.a. de krijtrotsen te bekijken. Was zeer de moeite waard. Zelfs de 479 traptreden naar beneden en weer omhoog...
Aan de Oostzee.
De wonderlijkste namen kom je tegen, zoals het plaatsje waar deze kerk staat: Horslev (je spreekt het uit als Hoersleef)
De tweede week verbleven we in Karrebæksminde, op het schiereiland Enø. Wederom een fantastische vakantiewoning, met veel ruimte om het huis waar je diverse zitjes had. Helaas stond het weer het niet toe om er gebruik van te maken. Vanaf deze plek moesten we meestal een uurtje rijden om een fietsroute te starten aan de andere kant van Zuid Sælland. Naar Faxe Ladeplads, Rødvig en Præsto. En de laatste dag nog even van Køng naar Vordingsborg, een mooi vestingstadje.
En aan het eind van de vakantie stond de kilometerteller van de fiets op 645 km.
De krijtgroeve in Faxe, hier vinden ze ook nog vaak fossielen.
Welkom in Næstved, op ongeveer 16 km afstand van Karrebæksminde.
Lekker na een lange, slopende fietstocht, een ristede pølse, heerlijk knakworstje.
Krijtrotsen van Stevns Klint.
Dit kerkje in Højrup (lijkt op: Hoger-op) is voor een gedeelte in de Oostzee gestort, het kalksteen brokkelt af.
Præsto Havn
Hiervandaan kon je Zweden zien liggen en de brug er naar toe.
De heg bij het huisje in Karrebæksminde bestond grotendeel uit sleedoorn.
En een avondwandeling langs de fjord leverde mooie plaatjes van flora en fauna. Reeën in overvloed, een uil, reigers, zwanen, koekoeken, enz.
Nog een leuke anekdote:
Door de wind was mijn fiets omgewaaid terwijl wij bij een picknicktafel zaten. Toen we later wilden vertrekken, bleek het spatbord tegen de band te schuren. Lucas, die steevast gereedschap in het zadeltasje heeft, probeerde het te repareren, maar het geschikte schroevendraaiertje zat er niet tussen. We waren nog circa 10 km van de auto (in Faxe Ladeplads) verwijderd, dus dan maar al schurend doorfietsen. Maar ineens bedacht Lucas een constructie met een “spin”, die hij altijd in de fietstas heeft. Warempel het lukte aardig. Hij krijgt van mij een tien voor improviseren! Maar dat was nog niet alles.
In het dorp waar de auto stond, fietsten we even door om te kijken of er een fietsenmaker was. Maar nee, wel een supermarkt. Dus we dachten, laten we daar kijken of er een passend stukje gereedschap te koop is, je weet maar nooit. Staan we te kijken waar we de fiets kunnen stallen, komt er een mevrouw aan in een haveloze broek vol gaten, die vraagt in het Deens of we iets zoeken, of ze ons kon helpen. Dus ik antwoordde dat we in de winkel wilden kijken of er geschikt gereedschap te koop was voor de kapotte fiets. O, wacht even, zei ze, en liep de winkel in. Even later komt ze met een jonge vent naar buiten, in een overal, met allerlei gereedschap erin. Hij pakte een tang, draaide aan wat schroefjes, nee, dat was het niet. Even wat andere schroefjes proberen en warempel, na een minuutje of tien heeft hij het probleem verholpen! Een reddende engel op onze weg, er gebeuren nog wonderen.
