Wat een heerlijke nazomer hebben we! Echt uitgelezen fietsweer, weinig wind zelfs. Deze keer hadden we thuis op de dolle pof een route in het meren gebied uitgestippeld, zonder te berekenen hoeveel kilometers het was. Opstappen bij de watertoren in Meppel, daar is een mooie carpool plek.
Na zoveel jaren in Meppel te hebben gewoond, (37 jaar) had ik niet verwacht dat ik nog op nieuw terrein zou komen. Maar bij de Paradijsweg achteruit was toch warempel een voor mij nieuw fietspad, prachtig langs de Drentse Hoofdvaart (?) over het Jaagpad richting Pijlebrug.
Dan via Nijeveen, Giethoorn, Blokzijl, Vollenhove, Zwartsluis, Belt Schutsloot, Wanneperveen en zo weer richting Meppel. 70 kilometer hadden we op de teller staan.
Je blijft genieten van die ronddartelende vlinders.
Een kwartet aalscholvers op een paal
Allemaal kiekjes aan het Vollenhover Meer
Onze trouwe metgazellen
Bij Vollenhove reden we langs een paling-restaurant. Een enkeling probeerde om eruit te zwemmen. Apart luchtje daar
Ik had gedacht dat deze bloemenveldjes bedoeld waren voor het jaarlijkse bloemencorso. Maar bij nader inzien bleek het corso afgelopen zaterdag al geweest te zijn. Even goed was het mooi om te zien.
Een haai op het droge??
Toen we langs Gasterij de Blauwe Hand reden, zagen we ineens een bekend gezicht: broer en schoonzus, Ben en Janne. Ze nodigden ons uit en we hebben gezellig samen even wat gedronken. Vandaar de titel: van je familie moet je het maar hebben. Afgelopen weekend hadden we van mijn oudste broer al een bon voor gratis koffie met bijlage gekregen, en nu hier weer een consumptie!
Het leven zit vol verrassingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten