6 februari is het Waitangi-day in NZ, vraag me niet wat het inhoudt, maar in elk geval is iedereen vrij die dag en dat kwam heel goed uit, want het was onze laatste dag in NZ. We gingen met beide gezinnen (behalve Astrid, Arnold en Oliver, die waren niet helemaal fit) naar Akaroa, het Franse toeristische stadje, beroemd om z'n fish and chips en de Hector dolfijnen. We troffen het met het weer, de zon scheen en het was niet al te warm, zo'n 18 graden.
De weg erheen is zo mooi, prachtige natuur, bergen, blauwe meren enz.
We hebben daar zulke leuke foto's gemaakt, dat ik er een apart hoofdstuk aan wijd.
Tekenen en schrijven op het strand, te leuk voor onze Josje
Wat zijn we ongelooflijk blij en dankbaar met de allerliefste kleinkinderen van de hele wereld!
Joachim en Oliver ontbreken helaas op de foto, plus het kleine popje van Astrid en Arnold, dat in DV maart geboren zal worden.
Fish and chips picnic
Hier was echt moed voor nodig, een sprong in de diepte in ijskoud water, en op de pier stond een frisse wind. Wat een bikkels, Jerandy, Nick, Danny, Valerie en Elinde sprongen er toch in.
Vader en zoon
Laat Germain maar schuiven... Tien maand oud, en zo vlug als water kruipt hij weg. Je kunt hem geen seconde uit het oog verliezen, want hij eet alles wat los en vast zit.
Valerie, Danisha en Elinde, nichtjes en vriendinnen
Sedunja en William, best friends!
Nick, Danny en Quinten zochten krabbetjes, schelpen en vissen
Joehoe, here I come
En toen begon het naarste deel van deze vakantie: afscheid nemen.
Pracht en praal op Changi Airport, Singapore:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten