Vakantie St Arnaud, 24 dec tot 30 dec

Goed tien uur waren beide auto's bepakt en bezakt, en waren we klaar voor vertrek. Een flinke reis, door de bergen, van circa 350 km. Leuk, onderweg diverse stops bij mooie plekjes. Sedunja wist te vertellen, dat ze had gelezen, dat waar wij heengingen de beste plek is om rond de Kerstdagen te wezen, omdat het daar bijna altijd mooi weer is. Hilarisch was, dat we de eerste regendruppels kregen toen we de vakantieplek naderden. Gelukkig bleef het bij een enkele druppel.

Nick met z'n favoriete bezigheid: stenen in het water gooien

Het was een mooi ruim huisje, met 5 slaapkamers, 2 badkamers, en een enorme veranda om het huis heen. Midden in het bos, waar we dan ook enorm genoten van de prachtige vogelgeluiden. Voor de kids viel er genoeg te ontdekken en rond te struinen. Een gaaf plekje! De Christmasstockings werden boven de kachel gehangen en gevuld met kleine kadootjes.

Eerste Kerstdag zaten we met z'n tienen aan een feestelijk kerstontbijt, en volgens traditie kraakten we de Christmascracker, waar natuurlijk een rood kroontje en andere kleinigheidjes in verpakt zaten. Na een verkenningstochtje naar het meer hebben Elinde en Astrid een voortreffelijk kerstdiner verzorgd, en ik heb zelfs garnalen gegeten, en eerlijk gezegd... ik vond ze nog lekker ook!

Eigengebakken kerststol met spijs

 

De eerste dagen hadden we schitterend weer, en we zijn diverse keren bij Lake Rotoiti geweest, lekker bij of in het water, en je kon daar ook mooi wandelen. De avonden werden vaak gevuld met spelletjes doen. Wat was het gezellig, en wat is er wat afgelachen. Arnold had wat chocoladeversies van spelletjes, zoals Twister, Triviant, Scrabble. En een favoriet spel: wie zit er in de kinderstoel?

Honeydow, aan het uiteinde van deze witte draadjes aan de bomen hangt een druppel honingachtige substantie. Later kwamen we erachter, dat die witte draadjes de anus (langste ter wereld) zijn van 1 of ander insect, hahahaha, toen hadden we er al flink wat van geproefd. Dat proeven was daarna gelijk voorbij.

Toen het op donderdag begon te regenen, hebben we die dag gebruikt om te winkelen in Nelson. Dat was nog circa 100km verder rijden. In de week voordat we naar St Arnaud gingen, was hier een fikse overstroming geweest na hevige regenval en doorbraak van een dam.

30 december was Nick jarig. Hij is flink verwend, en na een door hem gekozen ontbijt: eggs Benedict, kreeg hij heel wat kadootjes. Wonderbaarlijk hoe Astrid, Elinde en Sedunja zelfs op vakantieadresjes allerlei lekkernijen weet tevoorschijn te toveren, zoals monchoutaart, gevulde speculaas enz. Hoezo aankomen???

Omdat het nog steeds regende, en niet zo'n klein beetje, besloten we spontaan om alvast die dag naar huis te gaan, in plaats van zaterdag. We moesten alle beddegoed en handdoeken schoon en gewassen weer achterlaten, en dat is natuurlijk een flinke klus met tien personen. Je stopt nu eenmaal geen tien of twintig boven- en onderlakens en dekbedovertrekken tegelijk in de wasmachine of droger. Uiteindelijk is 1 auto rond 16 uur vertrokken, en de andere heeft even gewacht tot de laatste was uit de droger kon worden gehaald.

Pas op voor overstekende kiwi's

Onderweg zagen we woeste rivieren, met kolkend water, en op sommige plaatsen lag het water tot en met op de rijbaan. Het voelde wel goed dat we vertrokken, want het zag er niet naar uit dat het weer snel droog zou worden. Brrrr, vlucht je weg van aardbevingen, krijg je overstromingen...
Het was nog een flinke reis, het laatste stukje op de kronkelige bergweg zelfs in het donker. Niet eenvoudig voor Lucas, maar hij heeft voorzichtig gereden, en we waren rond middernacht weer veilig in Christchurch.