Een paar duizend wandelaars hadden het idee opgevat om de Lingeroute te gaan WANDELEN, de nationale rode kruis bloesem wandelroute.
Bij het Enspijkse veer mochten we niet verder fietsen. Een hek en een stel bewakers hielden ons staande. Oké, dan passen we de route aan en fietsen we in tegengestelde richting. Maar een kleine 5 km verderop werden we weer tegengehouden, nu door de politie. We kregen te horen dat de hele Linge route vandaag bezet was, wij mochten er niet fietsen.
Bij het Enspijkse veer mochten we niet verder fietsen. Een hek en een stel bewakers hielden ons staande. Oké, dan passen we de route aan en fietsen we in tegengestelde richting. Maar een kleine 5 km verderop werden we weer tegengehouden, nu door de politie. We kregen te horen dat de hele Linge route vandaag bezet was, wij mochten er niet fietsen.
Tja, daarvoor kwamen we natuurlijk niet dat hele stuk uit Drenthe rijden. Dus koersten we richting de Waal, daar hadden we in het verleden ook wel bloesembomen gezien. Zo gezegd, zo gedaan, en al rap vonden we een plekje voor de auto in het plaatsje Tuil. Een nieuwe route in elkaar flansen met behulp van de fietsknooppunten is een kleine moeite. Gelukkig hadden we ons fietsknooppuntenboekje bij ons.
Aan de waterkant even lekker ons lunchpakketje genuttigd en zo konden we eindelijk starten. Je komt door plaatsjes waarvan we nog nooit hebben gehoord, Haaften, Vuren, Herwijnen en noem maar op, langs burchten en kastelen en vestingsstadjes.
In Gorinchem raakten we het spoor even bijster. De nummers in het boekje correspondeerden niet helemaal met de werkelijkheid. Geen nood, even een pauze inlassen, Gorinchem heeft een leuk centrum. We zagen daar zelfs iemand lopen met een aangelijnd varken!
Met een beetje improviseren dachten we de route weer te kunnen vinden, maar dat zette ons wel voor een verrassing. Aan beide kanten van de rivier was een nummertje 78, en voordat we er erg in hadden zaten we in Boven-Hardinxveld in plaats van Sleeuwijk. Gewoon vlakbij de Biesbosch.
Met een beetje improviseren dachten we de route weer te kunnen vinden, maar dat zette ons wel voor een verrassing. Aan beide kanten van de rivier was een nummertje 78, en voordat we er erg in hadden zaten we in Boven-Hardinxveld in plaats van Sleeuwijk. Gewoon vlakbij de Biesbosch.
Met de pont dan maar oversteken over de Merwede naar Werkendam en zo richting Sleeuwijk. Vervolgens zouden we via Woudrichem door de Bommelerwaard naar Brakel fietsen. Maar in Woudrichem stonden we weer voor een verrassing: de weg hield op, en ook daar moesten we met een pont over, maar die was in geen velden of wegen te bekennen. Vriendelijke voorbijgangers die ons zagen puzzelen met ons fietsboekje hielpen ons met de juiste richting: fiets maar naar Rijswijk (huh, ligt dat daar?) en dan via een schapepaadje de polder in. En ja hoor, eindelijk zaten we weer op de goeie route richting Brakel, over de Waalbandijk; we verbaasden ons dat er nog zoveel scheepvaart op de Waal was. Wel heel leuk en afwisselend landschap.
Voor deze schapen gold geen discriminatie: blank schaap drinkt bij moeder zwart schaap. Het lammetje ging heel discreet aan de achterkant van moeder staan, dus vandaar dat ik het niet kon vastleggen.
Voor deze schapen gold geen discriminatie: blank schaap drinkt bij moeder zwart schaap. Het lammetje ging heel discreet aan de achterkant van moeder staan, dus vandaar dat ik het niet kon vastleggen.
In Zaltbommel nog even een ijsje gegeten, we hadden wel trek na een uit de hand gelopen route van ruim 82 km. Nooit geweten dat hier de schrijfster van de kinderboeken Jip en Janneke vandaan kwam: Fiep Westendorp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten